چكيده
از گذشته تاكنون حسـن و قـبح ذاتـي و عقلـي بـه عنـوان موضـوع و قاعـده اي مهـم و بنيادين در كلام اسلامي مطرح بوده است. جريان و تأثير اين قاعده در حوزه هاي عقيـدتي، اخلاقي، فقهي و سياسي موجب شده تا متفكران اسلامي در قالب دو گروه عدليه و اشـاعره، در صدد اثبات و نقد آن برآيند. عدليه بر«ذاتي» و «عقلي» بودن حسن و قبح برخـي افعـال و اشاعره بر «الهي» و «شرعي» بودن آنها استدلال نمـوده انـد؛ عدليـه بـا تمسـك بـه دلائلـي از جمله: بداهت و ذاتي بودن حسن و قبح، اقرار منكرين شرايع آسماني در مقابل