چکیده
چکیده در جریان حکمیت پیکار صفین، خوارج دستکم دو اشکال به امام علی7 برای پذیرش حکمیت وارد میکردند: نخست با استدلال به آیه «إِنِ الْحُکْمُ إِلَّا لِلَّهِ» حکمیت را در صلاحیت بندگان خداوند نمیدانستند؛ دوم اینکه امام7 را متهم به انتخاب دو حَکم غیرعادل میکردند. از استدلال امام علی7 به آیه 35 سوره نساء ـ که مبتنی بر روش تفسیر قرآن به قرآن بود ـ در پاسخ به شبهه نخست روشن میشود که آیه مورد استناد خوارج، اولاً دارای حصر اضافی و مجازی است؛ ثانیاً عام است و با آیه 35 سوره نساء تخصیص میخورد؛