چكيده
از باورهاي ويژة شيعيان، اعتقاد به رجعت و حيات مجدد افراد و گروههاي خاص در پايان تاريخ و ظهور امام زمان(عج) است. رجعت، باوري است كه مخالفان، با پرسشها و شبهها فراواني درصدد مخدوش جلوه دادن آن بر آمدهاند؛ از اين رو براي اثبات و تقويت باورداشت رجعت و نيز براي پاسخگويي به شبهها و سؤالات مخالفان، پژوهش دربارة رجعت ضروري است. از سوي ديگر، براي جامعه زنان كه نيمي از جمعيت انساني را تشكيل ميدهند نيز پرسشهايي مطرح است از جمله اين كه آيا زنان در رجعت ، هنگام قيام امام زمان(عج) و تشكيل حكومت
آموزه های شیعه
چکیده
از جمله باورهای کلامی شیعیان که آنها را از اهل سنت متمایز کرده است، مسئله بداء است. عالمان شیعه خود نیز در تبیین آن همداستان نیستند و دیدگاههای متفاوت دارند. قرن چهارم و پنجم، از دورههای مهم تبیین دگرسان بداء در میان دانشوران امامیه، با مرجعیت شیخ صدوق، شیخ مفید، سیدمرتضی و شیخ طوسی است؛ آنان به بحث و بررسی ابعاد مختلف آموزه بداء پرداخته، گاه دیدگاهی مشترک و گاه متفاوت داشتهاند؛ این پژوهش با روش توصیفی ـ تحلیلی درصدد مطالعه تطبیقی دیدگاه شیخ صدوق و شیخ مفید و دیدگاه سیدمرتضی و شیخ
باور به رجعت، كه يکي از اعتقادات شيعه است، در طول تاريخ پُر فراز و فرود خود، همواره مورد توجه پژوهشگران عرصة دين بوده است.
بدون ترديد، بررسي و تحليل بيشتر اين اعتقاد، ميتواند حقايق افزونتري را فراروي علاقهمندان قرار دهد؛ به ويژه آن که شيعه معتقد است، علاوه بر رواياتي که در اين زمينه در دست است، آيات قرآن نيز دليلي بر حتمي بودن تحقق اين باور به شمار ميآيد و آيات قرآن، گنجايش بحثهاي روزآمد و نو را همواره به عنوان اصلي اساسي براي خود حفظ کرده است.
در اين نوشتار، ميكوشيم با بهره مندي از
چکیده
یکی از موضوعاتی که بسیار به آن توجه شده، فلسفۀ آفرینش به معنای علّت وجودی و اصلی آفرینش عالَم است. این مقاله فلسفۀ آفرینش را از دیدگاه فلسفی میکاود. برای دستیابی به این هدف، نگرش دو تن از فیلسوفان برجسته، طباطبایی و فارابی، بهدقت بررسی و تبیین میشود. فلسفۀ آفرینش در این مقاله با توجه به «انسان» و «جهان» بررسی میشود و موضوعاتی همچون فعل خداوند در خلق عالَم، واجبالوجود به عنوان غایت آفرینش، سعادت غایی انسان، رابطه سعادت انسان و فلسفۀ آفرینش، و غایت جهان مادی را در بر میگیرد. در
چکیده
تحریفناپذیری قرآن از جمله باورهایی است که علمای اسلام، چه شیعه و چه سنی، بر آن اصرار دارند و در اعصار مختلف به واسطه ادله نقلی و عقلی از آن دفاع کردهاند. وهابیت در قرون اخیر و در ادامه آن گروههای سلفیجهادی متأثر از اندیشه وهابیت، کوشیدهاند به هر بهانهای شیعیان را از دایره اسلام خارج کنند. از جمله دلایلی که سلفیجهادیها برای تکفیر شیعیان به آن استناد میکنند مسئله تحریف قرآن است. آنها میگویند شیعه قائل به تحریف قرآن کریم است و کسی که این عقیده را داشته باشد، کافر است، در حالی
چکیده
در همه مذاهب اسلامی به دعا توجه شده است. از میان همه این مذاهب، دعا در شیعه جایگاه ویژهای دارد. اهمیت دعا و آثار سازنده آن و نقش مهم گرایشها در نیل به کمال، نویسنده را بر آن داشت که تأثیر دعای شیعی بر گرایشهای انسان را، که یکی از ساحتهای وجودی او است، بررسی کند. روش بحث توصیفیتحلیلی است. دعای شیعه، خواندن خدا و میل و رغبت به او است. کمال شیعی قرب الاهی است. دعا با تأثیر بر گرایشهای متعالی انسان زمینهساز نیل به کمال است. به فعلیت رساندن کمالطلبی، حقیقتجویی، خداجویی و تمرکز بر
جشن ميلاد ، مظهر بزرگترين و پرشورترين شادي شيعيان است و اين نوشتار مباحثي است كوتاه در جشن ميلاد و تاريخچه آن و آداب شاديها از ديدگاه معصومان.
نيمه شعبان، جشن ميلاد امام زمان(ع)، جشن زنده شدن آرزوها و اميدها، جشن آمادگي براي شركت در نهضتي بزرگ و انساني است.
جشن ميلاد جشني توام با آگاهي، حركتي مستمر و سازنده و زندگي بخش، و ميثاق و همسويي با امام عصر(ع) است.
اين روز، از شيرينترين، خجستهترين و بزرگترين اعياد اسلامي است. امام خميني(ره) فرمود:
چکیده
از میان روایات رجعت آنچه بیشتر تا پیش از قرن چهارم رواج داشته و توجه محدثان را به خود جلب کرده، روایات دابّه و عصا و میسم است. تعداد این روایات اندک بوده و بیانگر شأنی از شئون امامت تلقی میشده است. از سده چهارم (آغاز غیبت کبری) تا سده نهم، نقل سایر روایات رجعت فزونی یافته و هرچند شمارشان بیش از گذشته است، اما رویهمرفته پرشمار نیست. این روایات، که از بازگشت پس از مرگ سخن میگویند، در شمار اخبار حوادث پس از ظهور امام دوازدهم جای گرفتهاند و بابی مستقل از سایر اخبار حوادث ظهور به خود
اين نوشتار بر آن است، پس از بررسي تعريف قاعدهِ لطف، ديدگاه فلاسفه و متكلمين را دربارهِ آن تبيين نمايد، و به برخي شبهات قاعدهِ لطف پاسخ دهد.
تعريف لطف
بيشتر متكلمان، لطف را چنين تعريف كردهاند:
<لطف، آن است كه مكلّف، با آن، به فرمانبرداري نزديكتر و از انجام گناه دورتر شود.>
شيخ مفيد ميگويد:
<لطف، عبارت است از آن چه كه مكّلف، با آن، به فرمانبري نزديك و از گناه دور ميشود و در اصل توان مكلّف بر انجام تكليف، مؤثّر نبوده و به حدّ اجبار نرسيده
محمدبنحسن صفّار یکی از شخصیتهای بزرگِ قرن سوم است که در میان متکلمان و اندیشمندان نخستین امامیه در شهر قم جایگاه ممتازی دارد. یکی از مباحث مهم در معرفتشناسی، بحث از منابع معرفت است. بر اساس گزارشهای محمدبنحسن صفّار، ابزار و منابع معرفت دینی عبارت است از کتاب، سنت، عقل، فطرت و حواس.
بنابر نظر صفّار، شناخت خداوند در سایه بهرهمندی از همه منابع و ابزارهای معرفت، حاصل میشود. البته او غنیترین و مهمترین منبع معرفت را وحی میداند و معتقد است فهم درست از وحی فقط از طریق رسول خدا 9و