چکیده
قربانیکردن، از آیینها و مناسک بسیار کهنی است که خاستگاه اولیه آن را باید در نظامهای اسطورهای و جادوگرانه جستوجو کرد. این آیین با وجود عمومیت و رواج در بیشتر اقوام و ملل، یکسان نبوده و دستخوش تحولات فراوان شده است. یکی از مهمترین تحولات، جایگزینی سوژه قربانی، یعنی قربانیشونده، از انسان به حیوان است. قربانیِ انسانی در برخی فرهنگها گزارش شده است. بر اساس تورات و برخی منابع تاریخی، این آیین در میان قوم یهود و سایر شاخههای نژاد سامی رواج گستردهای داشته است. برخی محققان، رواج این
آموزه های شیعه
چکیده
حق تعیین سرنوشت یکی از حقوق شهروندی است که برخی گمان میکنند این حق را کنوانسیونهای حقوق بشر برای انسان به ارمغان آوردهاند. با توجه به اینکه حقوق مبتنی بر آموزههای اسلامی بدون شناخت انسان بر پایه همان آموزهها قابلدرک و تحلیل نیست، میتوان ادعا کرد که مکتب امامیه با توجه به ویژگیهایی که برای انسان برمیشمرد، حق تعیین سرنوشت را به رسمیت میشناسد و یکی از حقوق مسلّم انسانها میداند. تحقیق حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی، آیات و روایات انسانشناسی امامیه را بررسی و تحلیل کرده و به این
چکیده
از میان روایات رجعت آنچه بیشتر تا پیش از قرن چهارم رواج داشته و توجه محدثان را به خود جلب کرده، روایات دابّه و عصا و میسم است. تعداد این روایات اندک بوده و بیانگر شأنی از شئون امامت تلقی میشده است. از سده چهارم (آغاز غیبت کبری) تا سده نهم، نقل سایر روایات رجعت فزونی یافته و هرچند شمارشان بیش از گذشته است، اما رویهمرفته پرشمار نیست. این روایات، که از بازگشت پس از مرگ سخن میگویند، در شمار اخبار حوادث پس از ظهور امام دوازدهم جای گرفتهاند و بابی مستقل از سایر اخبار حوادث ظهور به خود
چکیده
دیدگاه عمومی این است که دعا ابزاری است برای درخواست از خدا و برآوردهشدن نیازهای آدمی. حال آنکه در همۀ ادیان و بهویژه ادیان ابراهیمی دعا فراتر از درخواست و نشاندهنده باورداشتهای انسان و ادیان راجع به خدا است. بررسی ادبیات دعایی در اسلام و مسیحیت نشان میدهد دعا وجوهی فراتر از درخواست دارد. هم در اسلام و هم در مسیحیت دعا، تجربۀ ناب عرفانی و مقدس معرفی میشود. دعا پیوندی ناگسستنی با الاهیات دارد و بسیاری از اندیشههای الاهیاتی اسلام و مسیحیت در دعا بازنمایی و بازسازی شده است. از سوی
چکیده
برداشت نادرست از آموزه ظهور یا بازگشت منجی موعود، نظر به جایگاه و اهمیت این آموزه در ادیان ابراهیمی، از جنبههای مختلف در طول تاریخ، نقش مهمی در پیدایش فرقههای متعددی در این ادیان داشته است. در اسلام، فرقه شیخیه و در مسیحیت فرقه مورمونها از این دستهاند. در اسلام، پیروان شیخ احمد احسایی با ادعای کشف و شهود و طرح نظریه رکن رابع به عنوان نایب خاص امام عصر (عج)، موجب جدایی فرقه شیخیه از بدنه اصلی تشیع شدند. در مسیحیت نیز جوزف اسمیت با ادعایی مشابه، یعنی ادعای تجربه مکاشفه و نیز دریافت
وَمَآ أَدْرَاکَ مَا لَیلَةُ الْقَدْرِ
شب قدر، پرارجترین و پررمز و رازترین شبها در گردونه زمان است که قلمها در وصفش میشکنند، زبانها از توصیفش قاصرند و عقل در فهم آن مبهوت و متحیر میماند؛ شبی که به فرموده امام صادق علیهالسلام قلب رمضان به شمار میاید.1
بهترین شب سال، شب قدر است که خداوند در قرآن کریم آن را شبی پربرکت دانسته2 و ارزش آن را برتر از هزار ماه بیان کرده است.3 ایا به راستی برکتی بالاتر از این هست که یک شب همتراز هزار ماه یعنی سی هزار شب یا 83 سال و چهار ماه قرار گیرد؟
معنای شب
چکیده
از جمله مباحث مهم علم کلام اسلامی، صفات خبریه است که مذاهب مختلف اسلامی، دیدگاههای مختلفی درباره آن اتخاذ کردهاند. در این میان، برخی متهم به تشبیه، عدهای متهم به تجسیم و برخی دیگر هم متهم به تعطیل شدهاند. حتی فرقهای مانند وهابیها پا را از این هم فراتر گذاشتهاند و مخالفان خویش در باب صفات خبری را تکفیر کردهاند. گاهی معدودی از فرق اسلامی، شیعه را متهم به تشبیه و تجسیم کردهاند، اما در طول تاریخ، علمای شیعه این تهمتهای واهی را رد کردهاند و گفتهاند موضع شیعه در قبال صفات خبری، همان
آزادی آزادیهای سیاسی
انسان موجودی اجتماعی است و براساس سرشت و طبیعت انسانی خود و برمبنای ضرورت، در پی تشکیل جمع و اجتماع است که «انسان» از «انس» به معنای انس و الفت گرفتن به غیرخود و تمایل به زندگی اجتماعی تعریف کردهاند[21]، حال که اجتماع انسانی تشکیل میشود، ضرورت ایجاب میکند که برای حفظ انتظام جامعه، آزادیهای شخصی (فردی) افراد محدود و مشروط شود به حد مرز «عدم اضرار و صدمه به آزادی دیگران» زیرا میتوان انتظار داشت همگان با احساس مسئولیت نسبت به حقوق دیگران، این حد و مرزها را رعایت کنند، لذا
چکیده
در پاسخ به پرسش از چرایی و چگونگی عذاب اخروی با دو رویکرد مواجهیم؛ رویکرد نخست، ارتباط میان کیفر و عذاب اخروی را همانند ارتباط جرم و جریمه دنیوی، اعتباری دانسته، خداوند را به عنوان عذابکننده خارجی جاعل و خالق عذاب میشمارد؛ رویکرد دوم ارتباط کیفر و عذاب را حقیقی و تکوینی دانسته، ناظر به مفاد نظریه تجسم اعمال میداند و عذاب اخروی را صورت و تجسم گناه فرد گنهکار میشمارد. مجلسی از مدافعان دیدگاه نخست و طباطبایی از مدافعان دیدگاه دوم است. در این مقاله دیدگاه این دو اندیشمند را در این خصوص
الف) جایگاه ثروت در اسلام
بی گمان، از نگاه اسلام، ثروت و مال، در حیات مادّی و معنوی انسانها، نقش اساسی دارد. تا آنجا كه در برخی روایات، از «تنگدستی» به «روسیاهی در دنیا و آخرت»[1] و «مرگ سرخ»[2] و «مرگ بزرگ»[3] تعبیر شده است.
در بعضی از روایات، فقر، موجب نقصان در دین و كاهش عقل و تحریك خشم معرفی شده است.[4] از این رو، در دین مقدّس اسلام، به مقوله اقتصادی و معیشتی بشر، در ابعاد مختلف آن، توجّه فراوانی شده است. هرچند مطالب مربوط به اقتصاد، به گونه ای پراكنده و جدا از هم مطرح شده، ولكن بررسی و