نویسنده مسئول: محمد رضا لطیفی
در قرن های دوم و سوم هجری مجادله میان فرقه های کالمی، بخصوص اهل حدیث و معتزله، فضای فکری جهان اسالم را آشفته کرده بود. در این منازعات، که حاکمان وقت نیز بی نقش و تأثیر نبودند، معتزلیان جانب عقل و اندیشه عقلی را گرفته بودند و اهل حدیث بر ظاهر آیات و روایات تأکید می ورزیدند.
در چنین شرایطی، سه تن از متفکران اهل سنت برای این هدف به پا خاستند و در پی اصالح وضع موجود و آشتی میان اندیشه معتزلی و اهل حدیث