پس از سقوط خلافت عباسيان در سال 656 ه ق جنبشهاى شيعى در جهان اسلام به دلايل متعددى اوج گرفت.اين اوج گيرى در شكلهاى مختلفى خود را نشان داد.
اختلاط تشيع و تصوف يكى از مهم ترين جلوه هاى اوج گيرى تشيع در تمامى بلاد اسلامى بود،علاوه بر آن جنبشى گسترده از تشيع غالى از شمال سوريه تا سرزمين هاى گستردۀ آناتولى و از آنجا تا شمال عراق و غرب ايران در حال شكل گيرى بود.اين جنبش براى قرنها به طور محدود در اين بلاد از دسترس دستگاه خلافت به دور مانده بود.بسيارى از وابستگان به اين فرقه پس از قرن هشتم در